sadece bir şiir (sensizliğim)

ben en iyi sensizliği bilirim 
senli günlerim olmadı benim
sensiz nefes almayı
sensiz dolaşmayı 
sensiz uyumayı
sensiz uyanmayı
sensiz mehtabı, yıldızları
sensiz izlemeyi yakomozları
sensiz kırçiçekleri toplamayı
sensiz güller koklamayı
sensiz sofralar kurup
sana aç kalmayı
sensiz ağlamayı 
sensiz gülmeyi
sensiz çocukluğumu
sensiz gençliğimi 
sensiz adamlığımı
sensiz yaşlanacağımı
sensiz senle dertleşmeyi bilirim 4 duvar arasında
ben en iyi sensizliği bilirim senli günlerim olmadı hiç benim
hadi meleğim hazırmısın diyemedim evimden çıkarken
meleğim eve geç kalıcam diye arayamadım
ben en iyi sensizliği bilirim
en zor anlarımda ellerini tutamamak
sana dokunamamak
seni hissedememek nedir onu bilirim
ben en iyi sensizliği bilirim
pat diye çıkar karşıma durmadan
artık yabancı değil, okadar tanık
bu bildiğim sensizlik 
boşluk
çaresizlik
hiçlik
ben en iyi sensizliği bilirim
yabancı kalır yanında
en eski dostlar bile
bilseler tavır yaparlar belkide
sensizlik okadar eski içimde
ben en iyi sensizliği bilirim 
ışıkları sönünce şehrimin 
ben en iyi sensizliği bilirim 
ortasında kalınca çaresiz gecelerin
ben en iyi sensizliği bilirim
sen bir an bile eksik olmazken yanı başımdan
durup düşünmüyorumki
durmadan düşünüyorum
sürekli yanımda duruyor 
hep bana bakıyor
gülümsüyorsun
sensizliğim
hayatım 
ömrüm,
senle dolu
her anım
ben en iyi sensizliği bilirim 
bir an olsun seni yanımdan eksik etmedim meleğim  
   
                                                                       Yasin ORAS